Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

między siebie

См. также в других словарях:

  • siebie — {{/stl 13}}{{stl 8}}zaim. M. ( ), D. siebie, C. sobie, B. siebie || się, N. sobą, Mc. sobie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje, że wykonawca czynności jest zarazem obiektem tej czynności : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • między — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub ich równoważnikami) w narzędniku lub w bierniku, używany w odniesieniu do sytuacji przestrzennych i czasowych oraz w odniesieniu do stosunków, powiązań łączących ludzi, rzeczy, fakty» a) «kiedy ktoś lub… …   Słownik języka polskiego

  • stawiać znak równości między — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czymś} {{/stl 8}}a {{/stl 13}}{{stl 8}}{czymś} {{/stl 8}}{{stl 7}} uważać dwa zjawiska za tożsame, niczym się nieróżniące od siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie można stawiać znaku równości między współpracą z policją a… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dzielić — ndk VIa, dzielićlę, dzielićlisz, dziel, dzielićlił, dzielićony 1. «wyodrębniać z większej całości jakąś część, rozkładać jakąś całość na części, grupy, dokonywać podziału, klasyfikować» Dzielić bochen chleba na kromki. Historycy literatury dzielą …   Słownik języka polskiego

  • rozdzielić — dk VIa, rozdzielićlę, rozdzielićlisz, rozdzielićdziel, rozdzielićlił, rozdzielićlony rozdzielać ndk I, rozdzielićam, rozdzielićasz, rozdzielićają, rozdzielićaj, rozdzielićał, rozdzielićany 1. «podzielić, rozłożyć całość na części; pokawałkować,… …   Słownik języka polskiego

  • podzielić — dk VIa, podzielićlę, podzielićlisz, podzielićdziel, podzielićlił, podzielićlony podzielać ndk I, podzielićam, podzielićasz, podzielićają, podzielićaj, podzielićał, podzielićany 1. tylko dk «rozłożyć jakąś całość na części, dokonać podziału;… …   Słownik języka polskiego

  • rozebrać — dk IX, rozbiorę, rozbierzesz, rozbierz, rozebraćbrał, rozebraćbrany rozbierać ndk I, rozebraćam, rozebraćasz, rozebraćają, rozebraćaj, rozebraćał, rozebraćany 1. «zdjąć z kogoś odzież» Rozebrać kogoś z płaszcza. Rozebrać dziecko do kąpieli, do… …   Słownik języka polskiego

  • rozlosować — dk IV, rozlosowaćsuję, rozlosowaćsujesz, rozlosowaćsuj, rozlosowaćował, rozlosowaćowany rozlosowywać ndk VIIIa, rozlosowaćowuję, rozlosowaćowujesz, rozlosowaćowuj, rozlosowaćywał, rozlosowaćywany «losując rozdzielić coś między grupę osób, między… …   Słownik języka polskiego

  • porozbierać — dk I, porozbieraćam, porozbieraćasz, porozbieraćaj, porozbieraćał, porozbieraćany 1. «zdjąć odzież z wielu osób; rozebrać (kolejno) wiele osób» Wychowawczyni porozbierała dzieci. Porozbieraj gości z palt. 2. «wiele czegoś kolejno rozebrać,… …   Słownik języka polskiego

  • rozbierać — ndk I, rozbieraćam, rozbieraćasz, rozbieraćają, rozbieraćaj, rozbieraćał, rozbieraćany rozebrać dk IX, rozbiorę, rozbierzesz, rozbierz, rozebrał, rozebrany 1. «zdejmować z kogoś ubranie, bieliznę» Rozebrała dziecko i położyła do łóżka. ◊ pot.… …   Słownik języka polskiego

  • rozchwytać — dk I, rozchwytaćta, rozchwytaćają, rozchwytaćaj, rozchwytaćał, rozchwytaćany rozchwytywać ndk VIIIa, rozchwytaćtuje, rozchwytaćtuj, rozchwytaćywał, rozchwytaćywany «szybko, chciwie rozebrać, rozdzielić między siebie (między wiele osób); rozkupić» …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»